Shad Gregory Moss werd geboren op 9 maart 1987 en groeide op in Columbus, Ohio. De moeder van Shad, Teresa Caldwell, voedde Shad op zonder enige hulp. Voor een kleine tijd had Teresa drie baantjes om van rond te komen. ‘Shad moest snel opgroeien. Ik was jong en kon geen babysitter betalen. Shad moest soms alleen thuisblijven op de leeftijd van drie jaar vertelde ze aan Magazine Ebony. Shad droomde niet als ieder ander kind om politieagent of brandweerman te worden, maar rapper. Hij luisterde van Snoop Dogg tot Jay-Z, keek naar rappers op TV en luisterde vele CD’s die zijn moeder afspeelde. 
 

Shad vertelde MTV nieuws; ‘Nadat ik Snoop had zien rappen op NWA, wilde ik het zo graag. Het maakte me aan het rappen. Dus ik bleef luisteren en liep al rappend rond in huis. ''Ik rapte gewoon over interesses van een 6 jarige zoals speelgoed en school enzo''. Hij gaf zich de naam Kid Gangsta en zijn moeder gaf hem op voor locale talentenshows. Hij won er een paar, maar Shad was nog maar net begonnen.

 

''Shad zijn hand ging omhoog. Het publiek begon te juichen''

 

In 1993 kwam Snoop Dogg optreden in Columbus. Met Dr. Dre promootte Snoop ''The Chronic Tour''. Shad smeekte zijn moeder om met hem naar het concert te gaan. Maar The Chronic Tour was niet de plek waar de meeste ouders met hun 6 jarige heen zouden gaan. Maar Teresa was niet als de meeste ouders. Ze nam Shad overal mee naartoe. Babysitters waren overigens te duur. Dus Teresa ging met Shad naar het concert. Tijdens de pauze van het concert riep de man achter de microfoon; ‘wil iemand naar voren komen om te rappen?’. Shad zijn hand ging omhoog.Het publiek begon te juichen. Shad voelde zich hoog boven zijn moeders hoofd over de duizenden fans. Hij was eindelijk op het podium. Hij keek in het publiek en zag de duizenden mensen die er waren voor Snoop en Dre. Nu waren ze aan het wachten, wachten op hem...

 

De meeste die op het podium waren geweest, waren niet erg goed, dus toen Shad de microfoon kreeg, werd er ook niet veel verwacht. Maar ze waren erg verrast. Hij was niet erg nerveus. Hij had dit eerder gedaan op lokale talentenshows. Hij ging freestylen en begon te rijmen. Als snel begon het publiek te klappen op de maat terwijl Shad bleef rappen achter de microfoon.

 

Na het optreden vroeg Snoop Dogg de kleine Shad backstage. Hij had hem horen rappen en was erg onder de indruk van het kleine mannetje. Backstage keek Snoop naar Shad en zag in hem dezelfde energie, zelfvertrouwen en skills als die van Snoop zelf. Hij keek naar Shad en gaf hem de nieuwe naam; Lil’ Bow Wow. Snoop had nog één vraag aan de kleine jongen: wil je met mij mee op tour? Teresa gaf goedkeuring en Shad ging mee op tour. Hij was toen nog maar 6 jaar.

 

De rest van de zomer rapte Shad (toen dus Lil’ Bow Wow) mee in de voorprogramma’s van de optredens. Maar de zomer eindigde en dus ook The Chronic Tour. Het was tijd voor Shad om weer terug te gaan Columbus Ohio. Hij probeerde te genieten van de soort dingen die de meeste 6 jarige van zijn leeftijd deden zoals videogames spelen en rondrijden op zijn fiets, maar Shad miste het leventje dat hij die zomer had.

 

Eindelijk, Shad kreeg het telefoontje waar hij op wachtte. Snoop wilde hem om een nummer op te nemen voor zijn nieuwe album Doggystyle. Misschien had Shad geluk en kon hij een platencontract krijgen waar Snoop voor werkte; Death Row Records.
 
De andere hip-hop sterren van Death Row Records stonden bekend met het type gangsta rap. Rap met agressieve beats en teksten over geweld en het gangsta leven. Label maker Marion Suge Knight wilde niet dat Shad een Kid gangsta werd. Hij wist dat de meeste ouders geen muziek kochten van de artiesten die hij uitbracht vanwege de agressieve teksten. Vele CD’s waren dus ongehoord bij de jonge hip-hop fans. Marion wist dat Shad dat kon veranderen. Popgroepen zoals NSync en Britney Spears waren erg beroemd geworden en verdiende miljoenen dollars. Marion wist zeker dat Shad het zelfde kon doen. Maar voor Shad was rappen op het album van Snoop heel wat anders dan het freestylen op het podium. Hij moest nu de zinnen die door iemand anders geschreven waren onthouden en rappen. Het was niet gemakkelijk. ‘Ik was in de studio met Snoop en hij had wat voor me geschreven’, vertelde hij Billboard.com. ‘Ik kreeg de tekst echt niet te pakken en ze begonnen tegen me te schreeuwen. Dat vond ik niet leuk en wilde ermee stoppen. Ik ging terug naar huis en oefende die rap. De volgende dag ging ik terug en liet ze zien dat ik het wel kon’.
 

In Los Angeles kwam de volgende doorbraak voor de kleine Shad a.k.a. Lil’ Bow Wow. Hij mocht samen met Snoop rappen in de Arsenio Hall Show, de meest populaire talk show op de late televisie die tijd. Toen hij ging optreden werd hij gezien door miljoenen mensen en begonnen ze zijn naam te herkennen. Hij begon ook te rappen in nachtclubs en feestjes en belande al snel bij producer Jermaine Dupri uit Antlanta.

 

Shad wist dat Jermaine hem verder kon helpen met zijn debuut, omdat hij ook producer was geweest van het kid duo Kris Kross. Maar Jermaine was niet geïnteresseerd. Hij wilde een artiest met een carrière en niet een andere eendagsvlieg net zoals bij Kris Kross het geval was. Ondertussen leed Mario van Death Row Records het leven waar de rappers van zijn label over rapte. The gang… Hij kreeg voor negen jaar gevangenisstraf en vele rappers verlaatte zijn label, ook Shad moest hierdoor de label verlaten. Shad zijn dromen over een muziek carrière leken te zijn verdwenen. Zonder label of platencontract keerde Shad terug naar Columbus Ohio.

 

''We kennen geen Bow Wow’ en de hoorn werd er opgelegd''

 

Na het freestylen op het podium en de studio opname met Snoop Dogg, was naar school gaan en het leventje in Columbus Ohio moeilijker dan eerst. Het enige wat Shad wilde was muziek maken. Marion Knight had zelf problemen en had geen tijd meer voor een 9 jarige met ambitie. Hij bood Shad dus ook geen contract meer aan. Shad's moeder vertelt The New York Time Magazine; Shad vroeg me; ‘please bel Snoop mam. Vertel hem dat ik daar terug wil komen’. Maar toen ik belde zei Death Row Records van; ''we kennen geen Bow Wow’ en de hoorn werd er opgelegd'' Het geluid van het opgehangen telefoontje leek de laatste toon van zijn carrière te zijn. Maar toen kwam Snoop met de redding. Hij gaf Teresa een telefoon nummer van een andere record label.

 

Steve Prudholme werkte bij Epic Records van Sony. Na Lil’ Bow Wow’s muziek gehoord te hebben en het kijken van de tape van het optreden van de jonge rapper, stuurde hij het materiaal op naar producer Jermaine Dupri. Toen Shad hem ontmoette in Los Angeles, dacht Jermaine er niet over om zijn producer te worden. Maar na het kijken van de tape waren ze het er over eens dat Shad de performance en skills had van een volwassene. Vanaf dat moment realiseerde Jermaine dat Shad meer kon doen dan alleen muziek maken.

 

 
In 1998 verhuisde Shad en zijn moeder naar Atlanta in de buurt van Dupri’s recording studio. Shad zijn persoonlijke leven veranderde behoorlijk. Zijn moeder ontmoette en trouwde met Rodney Caldwell en Shad had nu plotseling twee stiefzusjes; Tishana en Saquanna. Shad was nu druk bezig met werken in de studio en Jermaine was voor hem net een oudere broer die hij nooit gehad heeft. De eerste single ''Stick Up'', kwam uit in 1999 en verscheen op de 'Wild Wild West' soundtrack cd.
Op 6 september 2000, op de leeftijd van 13, bracht Lil’ Bow Wow zijn album ''Beware of Dog'' uit. Het werd een hit. De single ''Bounce with me'' verkocht meer dan drie miljoen exemplaren. en was aanwezig op de "Big Momma's House" soundtrack. Hierdoor verdiende de jonge rapper een plek in het Guinness Book of World Records als de jongste rapper in de Verenigde Staten met een hit single.

 

In 2001 won Lil’ Bow Wow de Nickelodeon Kids Choice Award beste mannelijke zanger. Onder zijn vele optredens in dat jaar was hij bij de Grammy’s, waarin hij opende met superster Madonna. Datzelfde jaar bracht Lil’ Bow Wow zijn tweede album ‘Doggy Bag’ uit. Ook dit album ging platina. De single ''Thank you'' van het album ''Doggy Bag'' was een eerbetoon aan de fans die hem geholpen hebben zo succesvol te zijn geworden.

 

In aanvulling op zijn eigen albums, heeft Lil’ Bow Wow bijgedragen aan een gastoptreden op Brandy Norwood's TV-Sitcom ''Moesha'' en in ''The Steve Harvey Show''. In 2002 speelde Lil’ Bow Wow in de film ''Like Mike'', waarin hij een wees speelt die een paar magische sneakers vindt die hem zo goed laten spelen als basketbal NBA superster Michael Jordan. Lil’ Bow Wow zei dat hij altijd al had gedroomd om een basketbalspeler te zijn en dat acteren in films ook een ambitie was. Hij vertelde Barry Koltnow in de Pittsburgh Post-Gazette, "Ik heb altijd geweten dat films deel uit zouden maken van mijn rap carrière.
 
Daarna vindt hij zichzelf te groot om 'klein' genoemd te worden, dus laat hij Lil' vallen en gaat voortaan als Bow Wow door het leven.

 

© 2022 - 2025 Lil' Bow Wow
Powered by JouwWeb